“Zorgen rond forse toename cosmetische ingrepen”
Deze kop stond vandaag 24 maart 2018 in De Telegraaf.
Niet voor niets heeft de Rijksoverheid de slogan “Kijk uit. Jezelf mooier maken kan lelijk uitpakken. Een geslaagde ingreep begint bij een goede arts”. Er kan van alles mis gaan, als je je niet laat behandelen door een goede arts waar je helderheid krijgt over de producten die hij/zij gebruikt.
Cosmetisch ingrijpen leidt regelmatig tot ernstige medische complicaties
’Ik heb er zoveel spijt van’
De zoektocht naar een mooier lijf of fraaier gezicht eindigt (te) vaak in een lijdensweg. Steeds meer Nederlanders – vooral vrouwen – nemen hun toevlucht tot een botox- of fillerbehandeling om na afloop een pijnlijke conclusie te moeten trekken: ’Hoe heb ik hier ooit aan kunnen beginnen…?’
Fillers, rechtstreeks in een bloedvat van haar bovenlip gespoten. ’Mevrouw C., 31 jaar uit Zuid-Holland’ ziet eruit alsof ze tegen een forse vuist is opgelopen. De lip is gezwollen, daardoor scheef getrokken en toont een grote, donkerkleurige bloeduitstorting. „Ik schaam me voor mijn uiterlijk”, zegt de administratief medewerkster geëmotioneerd. Praten wil ze wel, maar géén vermelding van voor- of achternaam, laat staan een foto van haar gezicht. „Absoluut geen herkenning!”, benadrukt ze in het voorzichtige gesprek.
Ze wilde gewoon vollere lippen, mevrouw C. Ter verfraaiing. Maar het eindresultaat is een (tijdelijke) verminking, die haar in de afgelopen weken veel ellende en verdriet bezorgde. „Ik meende dat ik mij bij een goede cosmetische kliniek had ingeschreven voor een fillerbehandeling. Maar het tegendeel bleek waar. De filler werd verkeerd ingespoten, het deed ook erg veel pijn. Het resultaat was een enorme open wond aan mijn lippen, na enige tijd gevolgd door pijn in mijn tandvlees.
Gisteren meldde zij zich voor controle op het driedaagse complicatiespreekuur voor cosmetische chirurgie in het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam. Mevrouw C. is een van de jaarlijks vijfhonderd ’ernstige complicaties’ na ondeskundig uitgevoerde cosmetische behandelingen in binnen- of buitenland. Dat cijfer betreft verkeerd uitgepakte fillerbehandelingen en verminkingen door ondeskundigheid. Fillers, die soms geen échte fillers bleken te zijn…
De Rotterdamse dermatoloog Peter Velthuis onderbouwt: „Laatst zag ik een Nederlandse patiënt die in Libanon zogenaamd een filler ingespoten had gekregen. Die behandeling was daar kennelijk goedkoper dan hier. Hij kreeg vervolgens overal bulten en kwam naar ons met de klachten. Het bleek dat ze hem een middel hadden ingespoten dat óp de huid moet worden aangebracht.”
Lisette van nu 29 jaar wilde meer rondingen. Zeg maar vollere billen. Die kreeg zij na te zijn behandeld door ’een Colombiaanse mevrouw in Scheveningen’, naar wie ze door een kennisje was doorverwezen. „Dat is de grootste fout van mijn leven geweest”, zegt ze nu. „Tijdelijk zou die filler zijn, maar het is nu zes jaar geleden en ik heb nog dagelijks pijn. Het begon met een bult in mijn lies. Wat die mevrouw heeft ingespoten, weet ik niet. Ze zei hyaluronzuur, maar dat is het zeker niet! Het zou iets zijn als siliconen.”
Bulten, lijkend op een kralenketting, zijn over haar lichaam getrokken en veroorzaken nu tot in haar rug, enkels en tenen pijn evenals een ’doof’ gevoel. „Ik schaam me zo vreselijk, ik voel me zo dom. Hoe heb ik hier ooit aan kunnen beginnen?!” Tom Decates, cosmetisch arts en onderzoeker in Rotterdam, licht toe: „Kijk, dít is dus wat er gebeurt: de gêne is groot. Ik heb vrouwen tegenover me op het spreekuur gehad, die huilend uitbrachten: ’Mijn moeder had het me ontraden om iets aan mijn uiterlijk te laten doen. Had ik maar geluisterd. Ik heb er zoveel spijt van…’”
Mist
Samen met drie collega’s probeert dokter Decates een eerste aanzet te geven tot, wat hij noemt, ’het oplossen van de mist’ in deze schimmige sector van uiterlijke verfraaiingen die soms als verminkingen uitpakken. Komende maandag verschijnt van hun hand een publicatie in het wetenschappelijke tijdschrift Journal of the European Academy of Dermatology and Venereology. Daarin wordt een inzicht gegeven in de totale omvang van het aantal cosmetische ingrepen in Nederland.
Waarom? „Omdat wij zo uiteindelijk in kaart kunnen brengen hoe vaak het fout gaat”, stelt Decates. „Bij andere geneeskundige disciplines weten we precies hoeveel operaties er plaatsvinden en hoe vaak er iets mis gaat. Met die cijfers kun je het risico berekenen van een dergelijke ingreep. Het grote probleem in deze sector is dat niemand ter wereld je dat nu kan vertellen. Wíj straks wel.”
In 2016 ging het om 390.000 filler- en botoxbehandelingen in Nederland. In 2017 is de grens van 400.000 ruimschoots gepasseerd, stellen de auteurs van het betreffende artikel – onderzoeker Linde de Wijs, hoofd afdeling dermatologie prof. dr. Tamar Nijsten, dermatoloog dr. Peter Velthuis en cosmetisch arts Tom Decates. Laatstgenoemde hoopt in 2020 op de studie te promoveren.
Uiteindelijk moet deze cosmetische inventarisatie er volgens de artsen-onderzoekers toe leiden dat er in Nederland zicht komt op „de boeven, de beunhazen en de betrouwbare behandelaars.”
Het leed is aanzienlijk, zeggen zij. „Patiënten die in plaats van mooier, nu mismaakt door het leven gaan. Die het huis niet meer uit durven, of alleen met een heel grote sjaal om het hoofd nog over straat gaan. Die patiënten gaan door een hel nadat zij in een achterkamertje van een zonnestudio, of bij de kapper, slechte fillers of zelfs een soort plastic kregen ingespoten.”
De Nederlandse Vereniging Cosmetische Geneeskunde juicht de wil tot ontrafeling van de sector toe. Voorzitter Catharina Meijer: „De NVCG zet zich, in samenwerking met overheid en andere medische disciplines, in voor kwaliteitsverbetering in de cosmetische sector. Wij hebben daar inmiddels goede stappen kunnen zetten, waaronder de ontwikkeling van een erkende opleiding voor cosmetisch artsen. Op dit moment loopt er ook een procedure bij het College Geneeskundig Specialismen voor titelbescherming van het beroep van cosmetisch arts, waardoor de patiënt er op kan vertrouwen dat een cosmetisch arts daadwerkelijk bekwaam is voor deze verrichtingen.”
Bron: De Telegraaf, 24 maart 201
